Denken en dóórdenken
Denkende construeren en reconstrueren we onze werkelijkheid. We leggen verbanden tussen verschijnselen, ordenen, groeperen, halen belangrijke zaken naar voren, terwijl andere zaken juist naar de achtergrond verschuiven, kortom, we brengen structuur aan in de werkelijkheid. Juist doordat we de werkelijkheid ordenen en op begrip brengen wordt zij voor ons hanteerbaar en toegankelijk.
In het alledaagse denken is construeren en reconstrueren voortdurend in beweging. In wetenschappelijke modellen, politieke theorieën en theologische systemen komt die flexibiliteit vaak onder druk te staan. Het is de taak van wetenschap, politiek en theologie na te gaan in hoeverre hun theorieën en modellen stroken met de ervaring. Denken én doordenken is een opgave van elke wetenschap.
In het onderzoek wordt aansluiting gezocht bij de geesteswetenschappelijke traditie in de sociale wetenschappen en (recenter) bij de pragmatische traditie in de filosofie.
Belangrijkste Onderzoekslijnen
Wetenschappelijke taal
in: Geestig, Periodiek van de Utrechtse Faculteitsvereniging der Sociale Wetenschappen Alcmaeon, Utrecht 2004, p. 26/27
Begrensde vrijheid
Hoe een praktische wetenschap voortdurend dwingt tot theoretische vernieuwing
Universiteit Utrecht / IGITUR 2004
Tussen regel en regelmaat / Geografie als sociale wetenschap
in: Streekpost, Periodiek van Pangaea, Vakdispuut voor Gebiedsstudies, jg. 4, nr. 3, Utrecht 1997
